Kościół w Bystrzycy wzniesiony został w latach 1932 - 1935 staraniem
ks. Stanisława Sypera, ówczesnego proboszcza z Nockowej i parafian, według projektu architekta Zdzisława Mączeńskiego przez majstra ciesielskiego Pawła Sikorę.
Parafia wydzielona z parafii Nockowa, została erygowana przez bpa tarnowskiego Leona Wałęgę 15.11.1930 r. a kościół poświęcony 04.10.1936 r. Kościół w Bystrzycy jest przykładem próby jaką podjęło środowisko architektów w latach międzywojennych zaproponowania wzoru „typowego” dla świątyni na terenach wiejskich i górskich na Podkarpaciu. Wzór taki opracował Zdzisław Mączeński a zrealizowano go w trzech zbliżonych architektonicznie obiektach, a mianowicie w Kąclowej (z lat 1926 - 1929), Bystrzycy (1932-1935) i Wysokiej (z lat 1936 - 1938).
Zdzisław Mączeński (1878 - 1961) - autor projektu kościoła w Bystrzycy
- mimo że dzisiaj nieco zapomniany - jak pisze Jozef Sz. Wroński należał do najwybitniejszych architektów w dziedzinie projektów budowli sakralnych, działających w pierwszym półwieczu XX w. cyt.: "wyjątkowe znaczenie twórczości Mączeńskiego polega na tym, ze czerpał z tradycji potrafił stworzyć własny styl. Biorąc pod uwagę dorobek artystyczny w tym zakresie, można by Mączenskiego nazwać ojcem owego nurtu swojsko
- narodowego ... "
Kościół wzniesiony jest w dolnej części wsi, przy drodze prowadzącej na cmentarz, na stoku wzniesienia opadającego z zachodu na wschód. Ogrodzony: nowe metalowe segmenty na betonowym cokole; wokół kościoła ułożony chodniczek z płytek cementowych. Poza ogrodzeniem
w narożu południowo - zachodnim znajduje się dzwonnica wolnostojąca konstrukcji metalowej z 4 dzwonami z ludwisarni Felczyńskich w Przemyślu oraz kilka okazów drzew od wschodu. Na zachód od kościoła zlokalizowany jest cmentarz, na południe - za drogą - na stoku wzniesienia w kierunku wsch. i pd. - wsch. znajdował się zespól dworsko - parkowy.
Kościół w parafialny należy do grupy kościołów w których architekt zerwał z tradycyjnie stosowanym historyzmem - operującym formami neoromańskimi i neogotyckimi - dążąc do wypracowania nowego wzoru "swojskiej" architektury kościoła polskiego. Bryla kościoła ma strzelistą sylwetę wzorowaną na tradycyjnych kościołach drewnianych, które powstawały od XV w. zwłaszcza na terenach południowej Polski a zarazem typowy dla nich podział na trzy części: prezbiterium, korpus, wieża - nakryte odrębnymi dachami i zaakcentowane zwieńczeniami. Doskonale wpisuje się
w podgórski krajobraz i stanowi wartościowy element kulturowy wsi..
Wyposażenie kościoła: trzy ołtarze i ambona zostały wykonane przez Władysława Kuta (ur. 1915 w Nawsiu) ok. 1943 r., artysty - rzeźbiarza uhonorowanego w 1980 r. przez Ministra Kultury i Sztuki tytułem mistrza rzemiosła artystycznego.
Polichromię ścian figuralno - ornamentalną ze scenami poświęconymi życiu św. Franciszka z Asyżu wykonał w 1958 r. Zbigniew Jaskowski (w konwencji malarstwa ludowego). Organy 20-głosowe wykonał M. Gwóźdź w 1982 r.
Fragmenty "Karty Ewidencji Zabytków Architektury i Budownictwa"
mgr inż. arch. Cz. Wajdowicz