Ks. Bronisław Wiater

 

 

Pierwszy Superior

 

O. Pallotynów we Francji.

 

 

 

 

 

 

 

 

    Urodzony 27 maja 1910 roku w Bystrzycy parafia Nockowa. Naukę kontynuował w Collegium Księży Pallotynów w Wadowicach. Studia teologiczne oraz nowicjat odbywał w Poznaniu i Ołtarzewie koło Warszawy. Święcenia kapłańskie przyjmuje dnia 11 czerwca 1938 roku z rąk arcybiskupa Galla w Katedrze św. Jana w Warszawie. Mszę świętą odprawia w nowo utworzonej  parafii Bystrzyca. Są to pierwsze prymicje w historii tej parafii.

 

 

    Początkowo pracuje jako kapelan więzienny, a w czerwcu 1939 roku zostaje skierowany przez swoich przełożonych do pracy wśród rodaków we Francji. Ówczesny rektor Misji ks. dr Franciszek Cegiełka mianuje go proboszczem polskiego kościoła Matki Bożej Wniebowziętej Concorde

w Paryżu.

 

 

    Niezależnie od tego obsługuje polskie placówki duszpasterskie w okręgu paryskim, wykonując obowiązki kapelana więźniów oraz szpitali. Na tym odcinku zaskarbił sobie wdzięczność cierpiących rodaków. Niemcy uderzają na Francję; zostaje aresztowany w 1940 roku i osadzony w więzieniu. Po wyjściu z więzienia podejmuje pracę duszpastersko-misyjną obejmującą wiele departamentów. Wyliczyć można tylko takie miasta jak Orlean, Wersal, Bhois, Tours, Poitiers, Angouleme, Bordeaux, Niorit, Nantes, Scus, Dyon.

 

 

    Była to praca bardzo wyczerpująca za względu na odległości, często niebezpieczna pod stałym napięciem (w czasie okupacji). Tutaj zyskał sobie wiele wdzięcznych serc pozyskując wiele zabłąkanych dusz dla Boga. W styczniu 1943 roku zakłada placówkę duszpasterską pallotynów w Orleanie a jesienią tego roku skromne gimnazjum w Chevilly. Po zakończonej wojnie przyjął do siebie wyczerpanych i powracających z obozu koncentracyjnego w Dachau współbraci pallotynów.

 

    Jeszcze w 1944 roku zakłada czasopismo „Głos Misjonarza” dzisiaj znany pod nazwą „Nasza Rodzina”. Latem 1946 roku został mianowany I Superiorem Regii Księży Pallotynów we Francji (Regii Bożego Miłosierdzia). W roku 1949 pracuje na placówce Beaulicu pod St. Etienne gdzie był dziekanem tutejszych księży, następnie rektorem gimnazjum świętego Stanisława w Osny. Był on twórcą tego gimnazjum i duszpasterzem Oignies – Ostricaut, Pulwersheim w Alzacji. Dopiero w październiku 1960 roku zajął się rodakami deportowanymi z okresu wojny. Wiele pracy włożył tak w Amiens i na wsiach gdzie przybyli rodacy. Wybudował z udziałem polskich parafian Dom Katolicki w Beaulineu. Praca poprzednia wymagała żelaznego zdrowia, lecz ono zaczęło księdzu Bronisławowi szwankować. Przebywając dziesiątki kilometrów w deszczu, mrozie, nie osłonięty od wiatru narażał swe zdrowie coraz bardziej. Odległości te pokonywał motocyklem bo brak było samochodów. 28 kwietnia 1963 roku obchodzi swój srebrny jubileusz kapłaństwa.

 

    Umiera nagle 19 maja tegoż roku, mając tylko 53 lata. Dnia 22 maja 1963 roku setki Polaków z całej Francji żegnały ks. Bronisława wypełniając po brzegi kościół w Amiens. Pożegnał go ks. Superior Aloizy Misiak w asyście licznych księży, pocztów sztandarowych, młodzieży, dzieci oraz weteranów wojny. Następnie karawanem przewieziono ciało do Osny, gdzie został pochowany na palotyńskim cmentarzu w Kalwarii w Osny.

Swojego wujka grób odwiedził ks. kanonik Tadeusz Wiater oraz ksiądz Marek Siedlecki.

 

 

Zdjęcie z jubileuszu kapłaństwa

 

 

 

Zdjęcie przedstawia uczniów gimnazjum w Osny, które założył ks. Bronisław Wiater

 

 

 

Pamiątka uczestnictwa w pielgrzymce do sanktuarium w Lourdes w 1960 r.

 

 

 

Podczas przedstawienia wraz z dziećmi polskiego pochodzenia na jednej z uroczystości patriotycznych

 

 

 

 

Miejsce wiecznego spoczynku ks. Bronisława Wiatra na palotyńskim cmentarzu w Kalwarii w Osny

 

 

Udostępnił: Tadeusz Gnacek